OVER MIJ
Ik ben Renske Adinda, geboren en getogen in Ridderkerk. Aan het einde van mijn basisschoolperiode ben ik begonnen met dansen in Rotterdam. Van 2015 tot 2021 heb ik de vooropleiding van Lucia Marthas Institute for Performing Arts gevolgd. Daar kreeg ik, op schooldagen vóór of na mijn lessen, dansles in de stijlen ballet, modern, urban/hiphop, popshow/musical, song & dance, tap en zang.
Ik werd verliefd op de stijl hiphop, en daarin geef ik nu al bijna vijf jaar les.
Voor mij betekent lesgeven meer dan alleen het aanleren van choreografieën. Het gaat erom een kind écht te zien. Om ruimte te maken voor emoties, gedachten en creativiteit. De coachende rol die je als docent hebt, is van grote waarde. Ik vind het belangrijk om bewust om te gaan met hoe je op de juiste manier kunt bijdragen aan de ontwikkeling van kinderen. Ik hoop dat mijn leerlingen de dansstudio ervaren als een veilige haven, waar ze zichzelf durven te ontdekken, ontwikkelen en laten zien.
van droom naar dansstudio
Ik vond ik het altijd geweldig om te bewegen en mijn lichaam te trainen. Als klein meisje had ik een barre en dansspiegel in mijn kamer. Ik danste de hele dag door. Ik heb jarenlang geturnd en toen ik moest stoppen vanwege een blessure, ben ik voor het eerst dansles gaan volgen, en al snel leek ik mijn roeping te hebben gevonden. Niet lang daarna deed ik auditie voor een dansacademie, en voordat ik het wist, kon ik me geen leven meer zonder dans voorstellen.
Vroeger droomde ik er ook van om schrijfster én moeder te worden. Ik hield van kinderen, van zorgen voor anderen, en knoopte het liefste met iedereen gesprekken aan. Die behoefte om er voor anderen te zijn, is altijd gebleven. Daarom ben ik na het behalen van mijn havo-diploma Social Work gaan studeren aan de hogeschool.
Tijdens mijn studie leerde ik hoe je als hulpverlener ècht iets kunt betekenen voor kinderen. In mijn stages vervulde ik verschillende rollen, waaronder meidencoach en mentor – ervaringen die ik meeneem in mijn werk als dansdocent.
Van passie naar missie
Mijn ervaring is dat op de momenten dat ik alles kwijt leek te zijn en niet meer wist waar ik het zoeken moest, ik het altijd weer terug vond in dans.
Verschillende gebeurtenissen op jonge leeftijd hebben mij doen beseffen dat niets vanzelfsprekend is. Ik verloor op jonge leeftijd de vrijheid om te doen en laten wat je op die leeftijd zou willen. Door mijn diagnose CVS/ME had ik dagelijks veel pijn en was ik constant moe. Maar wanneer ik danste vergat ik de wereld om mij heen en voelde alles lichter. Dat is, denk ik, de rode draad geweest in mijn leven.
Dans hielp mij ontladen, relativeren en kalmeren. Ik denk dat iedereen dat op momenten kan gebruiken. Dat is de kracht van beweging—en in dit geval van dans.
Ik werk dan ook vanuit mijn hart. Ik heb aan de lijven ondervonden hoe krachtig dans kan zijn en dat delen voelt als mijn missie. In mijn lessen draait het dan ook niet alleen om dans, maar ook om je gedachtes en zorgen los te laten. Als een uitlaatklep, een vorm van expressie.